ALACAKTAN FERAGATTE HARCIN SORUMLUSU
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi. 2019/2888 E. 2020/1180 K.(12. Hukuk Dairesi 2020/7385 E. , 2020/7385 K. Onama)
Yukarıda ayrıntıları belirtilen mahkeme kararının süresi içinde istinafen incelenmesi davacı tarafından talep edilmekle, görevlendirilen Üye Hakim tarafından hazırlanan rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra heyetçe yapılan müzakere sonucunda duruşma açılmaksızın gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı alacaklı dilekçesinde; borçlu ile borç tasfiyesi portokolü imzaladığını, borçlunun taksitler halinde borcunu ödemeyi taahhüt ettiğini, tahsil harcının borçlu tarafından ödenmesinin kararlaştırıldığını, icra müdürlüğüne bu anlaşmanın bildirildiği ve borçlu tarafından sunulan dilekçede tahsil harcının kendisi tarafından yatırılacağı bildirildiği halde icra müdürlüğü tarafından tarafına herhangi bir muhtıra çıkartılmadan tahsil harcı müzekkeresi düzenlendiğini beyan ederek 28.05.2019 tarihli harç tahsil müzekkeresinin iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme; feragat harcını ödemekle yükümlü olanın alacaklı olduğu, alacaklının feragat talebinin icra müdürlüğünce değerlendirilmesi sonrasında harç doğduğu, alacaklıya feragat tahsil harcının bu aşamadan sonra tebliğe çıkartılmasının söz konusu olmadığı gerekçesiyle şikayetin reddine karar vermiştir.
Davacı istinaf dilekçesinde; şikayet dilekçesindeki beyanlarını tekrar etmekle birlikte icra müdürlüğünün borçlunun 05.02.2019 tarihinde tahsil harcını yatırmak istediğine dair talebi dikkate almadan ve tahsil harcının ödenmesi için muhtıra çıkarmadan tahsil harcı müzekkeresi düzenlendiğini beyanla mahkeme kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
İcra dosyası incelendiğinde; şikayetçi alacaklı tarafından iki borçlu aleyhine başlatılan kambiyo senetlerine mahsus haciz yoluyla icra takibinde, alacaklının 02.01.2019 tarihli dilekçesi ile iki borçlu hakkındaki alacağının tamamından feragat ettiğini, feragat nedeniyle takibin kapatılmasını ve tüm araç ve gayrimenkuller üzerindeki hacizlerin kaldırılmasını talep ettiği, icra müdürlüğünün aynı tarihli kararı ile takipten feragat edildiğinden takip çıkışı üzerinden %4,55 feragat harcı yatırıldığında dosyanın kapatılmasına ve hacizlerin kaldırılmasına, yatırılmadığı takdirde harç tahsil müzekkeresi yazılmasına karar verildiği, borçlu tarafından muhabere yoluyla sunulan 05.02.2019 tarihli dilekçesi ile alacaklı ile borcun ödenmesi konusunda anlaşma sağlandığını, hacizlerin kaldırılması ve dosyanın kapatılması için tüm harçların tarafınca yatırılacağının beyan edildiği, icra müdürlüğünce alacaklı hakkında 28.05.2019 tarihinde harç tahsil müzekkeresi düzenlendiği görülmüştür.
492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 23. Maddesinde “Her ne sebep ve suretle olursa olsun, icra takibinden vazgeçildiğinin zabıtnameye yazılması için vazgeçilen miktara ait tahsil harcının yarısı alınır. Ancak haczedilen mal satılıp paraya çevrildikten sonra vazgeçilirse tahsil harcı tam olarak alınır.” hükme yer almaktadır.
İİK’nun 23. maddesi uyarınca, vazgeçme halinde vazgeçilen miktara ait tahsil harcının yarısının alınması gerekir. Ancak, haczedilen mal satılıp paraya çevrildikten sonra vazgeçilirse tahsil harcı tam olarak alınır.
Alacaklı 02.01.2019 tarihli dilekçesiyle, alacağından feragat ettiğini beyan ettiğinden feragat harcını ödemekle yükümlüdür. İcra müdürlüğü 02.01.2019 tarihinde feragat harcının alacaklı tarafından ödenmesine karar vermiş, borçlu bu karardan sonra 05.02.2019 tarihinde dilekçesini muhabere yoluyla sunmuştur. Taraflar arasında haricen yapılan anlaşma ile harcın borçlu tarafından ödeneceğinin kararlaştırılması ve harç tahsil müzekkeresinin yazıldığı tarih itibariyle halen borçlu tarafından yatırılmış bir harç bulunmadığı dikkate alındığında, feragat harcının sorumlusunun alacaklı olduğunu gerçeğini değiştirmeyeceği, taraflar arasındaki protokole göre alacaklının ödediği tahsil harcını her zaman borçludan isteyebileceği, bu hali ile icra müdürlüğünce alacaklı hakkında tahsil harcı müzekkeresi düzenlenmesinde yasaya aykırı bir yön bulunmadığı, mahkeme kararının usul ve yasaya uygun olduğu anlaşıldığından, davacının istinaf talebinin esastan reddine karar vermek gerekmiştir.
H Ü K Ü M : Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-Davacının istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b-1. bendi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Alınması gerekli olan 54,40-TL istinaf karar harcından peşin alınan 44,40-TL’nin mahsubuna ve 10-TL bakiye harcın davacıdan Hazine yararına tahsiline,
3-Davacı tarafından yapılan istinaf giderlerinin kendisi üzerinde bırakılmasına,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme ve müzakere neticesinde, HMK’nın 361/1. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren iki haftalık süre içerisinde temyiz yolu açık olmak üzere oy birliğiyle karar verildi.