TAKAS MAHSUP HALİNDE TAHSİL HARCI

Antalya  Bölge Adliye Mahkemesi  12 . Hukuk Dairesi Dosya No:2020/208           Karar No:2020/1494 Yargıtay 12. Hukuk Dairesi Esas No :2020/8368 Karar No :2020/11368  (Kesinlik Sınırı Geçmediği )

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : DENİZLİ 3. İCRA HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/10/2019
NUMARASI : 2019/767 esas 2019/811 karar
DAVACI : …. –
VEKİLİ : Av. …
DAVALILAR : 1 -… –
VEKİLİ : Av. ..
: 2- MALİYE HAZİNESİ – Denizli Deftardarlığı Muhakemat Müdürlüğü
VEKİLİ : Av…. – Denizli Deftardarlığı Muhakemat Müdürlüğü
DAVANIN KONUSU : Şikayet
KARAR YAZIM TARİHİ :24/09/2020
Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde istinaf yolu ile tetkikinin istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için düzenlenen inceleme raporu dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Borçlunun icra mahkemesine şikayet yoluyla yaptığı başvuruda Denizli 3. İcra Hukuk Mahkemesi’nin 24/07/2019 tarihli, 2019/40 Esas ve 2019/567 Karar sayılı kararı ile takas mahsup talebinin kabulüne ve Denizli 9. İcra Müdürlüğü’nün 2018/7404 Esas sayılı dosyasındaki icranın geri bırakılmasına karar verildiği, kararın kesinleştiğini, bu karar doğrultusunda icra müdürlüğünden hacizlerin kaldırılmasını talep ettiklerini, icra müdürlüğünün talebin reddine karar verildiğini, Denizli 3. İcra Hukuk Mahkemesi’nin 2019/40 Esas sayılı dosyasında bilirkişi raporuna göre tahsil harcının takas mahsuba dahil edildiğini, borçludan tekrardan 134.912,50 TL’lik tahsil harcı ödemesine gerek bulunmadığını, bu nedenlerle hacizlerin kaldırılmasına karar verilmesini talep ettiği, mahkemece Hazine yargılamaya dahil edilmeden, Denizli 3. İcra Hukuk Mahkemesi’nin 24/07/2019 tarihli, 2019/40 Esas ve 2019/567 Karar sayılı kararında hüküm altına alınan takas mahsup işleminde hükme esas alınan bilirkişi raporunda tahsil harcı da takas mahsuba dahil edilmiş olduğundan, taraflarca yeniden tahsil harcı yatırılmasının gerekli olmadığından şikayetin kabulüne ve hacizlerin kaldırılmasına karar verildiği, gerekçeli kararın Hazine vekiline tebliğ edilmesi üzerine Hazine vekili tarafından süresinde istinaf yoluna başvurulduğu anlaşılmıştır.
Harç, yapılan bir hizmet karşılığı olarak devletin aldığı paradır. Medeni Usul Hukukunda olduğu gibi, icra hukukunda da harç ve giderler sonuçta haksız çıkan tarafa yükletilir.
İİK’nin 15. maddesine göre icra ve iflas harçlarını kanun tayin eder. Kanunda hilafı yazılı değilse, bütün harç ve masraflar borçluya ait olup neticede ayrıca hüküm ve takibe hacet kalmaksızın tahsil olunur.
492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 28/b maddesine göre, icra tahsil harcı, icra takiplerinde tahsil harcı alacağın ödenmesi sırasında, ödeme yapılmayan hallerde harç alacağının doğması tarihinden itibaren 15 gün içinde ödenir. Harç alacağı icranın yerine getirilmesiyle doğar. Aynı Kanunun 32. maddesine göre harclar ödenmedikçe mütaakıp işlemler yapılmaz.
İİK’nin 170/b maddesinin atfı nedeniyle uygulanması gereken aynı Kanunun 71/1. maddesinde belirtilen itfa kavramına, takas da dahildir.
Somut olayda, Denizli 3. İcra Hukuk Mahkemesi’nin 24/07/2019 tarihli, 2019/40 Esas ve 2019/567 Karar sayılı kararı ile takas mahsup talebinin kabulüne ve Denizli 9. İcra Müdürlüğü’nün 2018/7404 Esas sayılı dosyasındaki icranın geri bırakılmasına karar verilmekle, borcun itfa edildiği, tahsil harcı ödeme yükümlülüğünün doğduğu kabul edilmelidir. Takas mahsup kararındaki dosya hesabına tahsil harcının dahil edilmesi, tahsil harcının ödenmemesi sonucunu doğuracak şekilde yorumlanamaz. Takas mahsup kararında Maliye Hazinesi’nin taraf olmaması nedeniyle bu kararın Maliye Hazinesini bağlaması söz konusu değildir ve tahsil harcından borçlunun sorumlu olduğu kuralı Maliye Hazinesi aleyhine değiştirilemez. Tahsil harcı yatırılmadığından, Harçlar Kanunu’nun 32. Maddesi uyarınca hacizlerin kaldırılmasına karar verilemez.
Bu itibarla, Mahkemece şikayetin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi isabetli bulunmamıştır.
Belirtilen bu nedenlerle istinaf başvurusunun HMK’nin 353/1-b-2 maddesi uyarınca kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak aşağıdaki şekilde hüküm kurmak gerektiği anlaşılmıştır.
KARAR: Yukarıda açıklanan nedenler ve gerekçe ile;
1-Maliye Hazinesi vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nin 353/1-b-2 maddesi uyarınca esastan kabulüne; Denizli 3. İcra Hukuk Mahkemesinin 10/10/2019 tarihli, 2019/767 Esas ve 2019/811 Karar sayılı kararının kaldırılmasına,
2-Şikayetin reddine,
3-Vekalet ücretine hükmedilmesine yer olmadığına,
4-Harçlar Kanunu uyarınca alınması gereken 54,40 TL karar harcından peşin olarak alınan 44,40 TL harcın mahsubu ile kalan 10 TL harcın şikayet edenden alınarak Hazineye irat kaydına,
5-İstinaf yoluna başvuran harçtan muaf olduğundan istinaf karar harcı alınmasına yer olmadığına,
6-Şikayet eden tarafından yapılan giderlerin şikayet eden üzerinde bırakılmasına,
7-İstinaf başvurusu nedeniyle sarf edilen 66,90 TL’nin şikayet edenden alınarak Maliye Hazinesi’ne verilmesine,
8-Yatırılan gider avansının kullanılmayan kısmının yatıran tarafa iadesine,
İİK’nin 364/1 ve HMK’nin 361/1. ve 365/1 maddeleri uyarınca kararın tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde, dairemize yahut temyiz edenin bulunduğu yer bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine veya ilk derece mahkemesine verilebilecek dilekçe ile Yargıtay ilgili hukuk dairesinde temyiz kanun yolu açık olmak üzere 23/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.