TAAHHÜT DAMGA VERGİSİ İADESİ RED KARARI
Alacaklı vekilinin dilekçesi dosyamıza gelmekle okundu.
Dilekçe ve dosya incelendi ;
Alacaklı vekilinin “Borçlunun borcunu muntazam taksitlerle ödemeyi taahhüdünden dolayı yatırlan damga vergisinin iadesi” şeklinde talepte bulunduğu anlaşıldı.
2004 Sayılı İcra Ve İflas Kanunun 111/son . Maddesi ” (Ek fıkra:24/11/2021-7343/11 md.) Borçlunun borcunu muntazam taksitlerle ödemeyi taahhüdü veya alacaklı ile borçlunun hacizden önce ya da hacizden sonra borcun taksitlendirilmesi için yapacakları sözleşme nedeniyle icra dairesinde düzenlenecek tutanak veya kâğıt, damga vergisinden istisnadır” şeklinde düzenlenmiştir.
Ancak 7343 Sayılı Kanunun 57. Maddesi “Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.” şeklinde düzenlendiğinden,
7343 Sayılı Kanunun Yayımı 30 Kasım 2021 Sayılı ve 31675 Sayılı resmi gazete ile yayımlandığından,
Dolayısı ile Damga vergisinin tahsil tarihinin ilgili kanunun resmi gazetede yayım tarihinden önce olduğu anlaşıldığından,
Kanun, eğer tersini öngören bir hüküm taşımıyorsa, ancak yürürlüğe girdiği tarihten sonraki zamanda meydana gelen olaylara ve ilişkilere uygulanır; o tarihten önceki zamana rastlayan olaylara ve ilişkilere uygulanamaz.
Anayasa 73/3. Maddesi “Vergi, resim, harç ve benzeri mali yükümlülükler kanunla konulur, değiştirilir veya kaldırılır.” şeklinde düzenlenmekle,
Belirtilen kanunda geçmişe etkili olacağına ilişkin bir hüküm bulunmadığından,
İadesi istenen verginin doğumunun kanunun yürülük tarihinden önce olduğundan,
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun Hukuk Genel Kurulunun 2008/13-160 E.N , 2008/147 K.N. Kararlarında “Kanunların geriye yürümemesi (geçmişe etkili olmaması) kuralının istisnaları da vardır. Bunlardan birini, beklenen (ileride kazanılacağı umulan) haklar oluşturmaktadır. Diğerini ise; kamu düzeni ve genel ahlaka ilişkin kurallar oluşturmaktadır. Bu iki halde kanunların geriye yürümesi söz konusudur. Ayrıca; Yargılama Hukukunu düzenleyen (usul hukukuna ilişkin) kanunlar da, ilke olarak geçmişe etkilidir (Prof. Dr. Necip Bilge, Hukuk Başlangıcı, 14. Bası, Turhan Kitabevi, Ankara 2000, sh: 193-194; Prof. Dr. A.Şeref Gözübüyük, Hukuka Giriş ve Hukukun Temel Kavramları, 18. Bası, Turhan Kitabevi, Ankara 2003, sh: 73).
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 09.03.1988 tarih ve 1987/2-860 E, 1988/232 K; 13.10.2004 tarih ve 2004/10-528 E, 2004/533 K; 06.04.2005 tarih ve 2005/10-183 E, 2005/241 K; 06.02.2008 gün ve 2008/3-60 E, 2008/94 sayılı kararları da aynı yöndedir.” şeklinde karar verildiğinden,
Aşağıdaki şekli ile karar verilmesi gerektiği kanaat ve sonucuna varıldı.
Karar :
Talebin reddine,
İİK.’nun 16. Maddesi gereği İcra Hukuk Mahkemesi Hakimliğine şikayet edilebilceğinin ihtarı ile karar verildi.